Nooit eerder kocht de Belg zoveel fairtradeproducten als vorig jaar, ondanks de hoge inflatie. Vooral voor chocolade en bananen betalen we steeds vaker een ‘eerlijke’ prijs. Andere fairtradeproducten – bijvoorbeeld koffie – breken veel moeilijker door.
Op de vooravond van de jaarlijkse snoephoogmis botsen producerende landen en chocoladereuzen over een eerlijke cacaoprijs. Opnieuw dreigen de arme boeren het slachtoffer te worden.
Op dinsdag 14 januari verscheen op de website van MO* een artikel in de reeks MO* onderzoekt: wie wordt beter van fair trade? Dit eerste artikel draagt de misleidende titel Fairtrade als chantagemiddel voor écht eerlijke handel.
Beide titels scheppen onmiddellijk een sfeer van wantrouwen en scepticisme ten opzichte van (de impact van) eerlijke handel en van het fairtradelabel. Het impliceert ook dat fairtrade geen échte eerlijke handel zou zijn, zonder hier dieper om in te gaan.
Het nieuws kreeg amper de aandacht die het verdiende: cacaolanden Ghana en Ivoorkust dwongen begin november de chocolade-industrie om de prijs van een ton cacao te verhogen tot 400 dollar bovenop de internationale marktprijs.
