Als België de Duurzame Ontwikkelingsdoelen van de Verenigde Naties wil halen, moet het roer om.
België maakt onvoldoende werk van duurzame ontwikkeling, concludeert het Planbureau. Deze instelling heeft het regeringsbeleid rond de Duurzame Ontwikkelingsdoelen doorgelicht. Conclusie: het beleidsplan brengt niet de trendbreuk die nodig is.
De Duurzame Ontwikkelingsdoelen, meestal aangeduid met het Engelse letterwoord SDG’s, zijn door de Verenigde Naties geformuleerd om de wereld duurzamer te maken. Ze leggen harde doelstellingen voor het jaar 2030 vast, bijvoorbeeld op het vlak van honger, armoede, gezondheid, gendergelijkheid en leefmilieu. Maar zoals het nu gaat, zullen de meeste doelstellingen die ons land geformuleerd heeft, niet gehaald worden.
Vorig jaar werden weliswaar 239 maatregelen aangekondigd voor de periode van de komende vijf jaar. Maar dat plan van aanpak ‘bevat weinig bindende maatregelen, en die hebben vaak geen directe invloed op de realisatie van de doelstellingen’, stelt het Planbureau vast. Slechts 17 % van de maatregelen maakt gebruik van economische of regulerende instrumenten. Bij de rest gaat het over communicatie of onderzoek.
Vergeleken met andere landen in Europa doet België het matig. Van de 60 indicatoren die het Planbureau onder de loep heeft genomen, zit België voor 23 in de Europese voorhoede. Goede punten krijgen we voor de hoeveelheid beschermde zeeoppervlakte en langdurige gezondheidsproblemen. Maar in 15 gevallen behoort België tot de slechtst presterende landen, bijvoorbeeld voor de uitstoot van broeikasgassen en de werkgelegenheidsgraad.
Het Planbureau vermeldt ook dat de vooruitgang niet genderneutraal is. Onder het motto ‘Leave No One Behind’ vragen de VN expliciet om de ontwikkelingsdoelen zo inclusief mogelijk in te vullen. Maar het Planbureau stelt vast dat er nog belangrijke verschillen zijn tussen de mate waarin de doelen voor mannen en vrouwen binnen handbereik liggen. Vrouwen wonen vaker in gebrekkige of onverwarmde woningen en zijn vaker langdurig arbeidsongeschikt. Mannen roken meer en verlaten vroeger de school. Ook zijn er meer jonge mannen die niet werken en evenmin onderwijs of opleiding volgen. ‘Overheden moeten specifiek beleid overwegen zodat zowel vrouwen als mannen de doelen bereiken’, meent Patricia Delbaere, de experte duurzame ontwikkeling bij het Planbureau.
