Na een moeizaam gevonden akkoord, beperkt het kartel van olieproducerende landen volgend jaar de productie. Saudi-Arabië grijpt sneller in. ‘We zullen er alles aan doen om de markt te stabiliseren.’
Zij die gokken op een verdere daling van de olieprijs, konden maar ‘beter uitkijken’. De waarschuwing van de Saudische minister van Energie, prins Abdulaziz bin Salman, aan de vooravond van de Opec-bijeenkomst in Wenen, afgelopen weekend, was niet mis te verstaan. De de facto leider van het kartel van olieproducerende landen wilde koste wat het kost de andere leden overtuigen de productie van ruwe olie verder aan banden leggen, nadat de prijs in mei met zowat 11 % was gezakt.
Kers op de taart
De Opec en haar bondgenoten (de zogenoemde Opec+), die goed zijn voor zowat 40 % van de wereldwijde productie, hadden in april al de wereld verrast door de productie dit jaar met 3,66 miljoen vaten per dag te verlagen en zo de prijs te stutten. Maar de initiële prijsstijging als gevolg van dat akkoord, tot 87 dollar per vat, werd al snel ongedaan gemaakt door zorgen over (vooral) de Chinese economie. Daardoor zakte de olieprijs tot ongeveer 75 dollar per vat. Midden vorig jaar werd daar nog 115 dollar voor neergeteld.
Zo dreigend de taal van de Saudi’s op voorhand klonk, zo moeilijk verliepen de gesprekken tussen de kartelleden en hun bondgenoten. Nadat de 13 kernleden (vooral uit het Midden-Oosten en Afrika) op zaterdag hadden samengezeten, schoven op zondag hun tien bondgenoten, waaronder Rusland, mee aan tafel. Vooral de Afrikaanse landen, waaronder Nigeria en Angola, zagen een verlaging van de productiedoelstellingen niet zitten. Die was vooral nodig omdat de Verenigde Arabische Emiraten hun snel groeiende productie wilden verhogen. Hoewel Angola en co. vandaag al hun quota niet halen, vrezen ze investeerders in nieuwe infrastructuur af te schrikken met nieuwe beperkingen.
Goed nieuws voor Moskou
‘Het toont hoe heterogeen de groep olieproducerende landen is geworden, en hoe hun belangen steeds vaker botsen’, merkt Moniek De Jong, onderzoeker aan de UGent, op. ‘Daarbij komt dat de olievraag tijdens corona een stevige deuk heeft gekregen, en sommige landen nu moeite hebben om die productie opnieuw op te starten. Dat is niet zo eenvoudig.’
Maar uiteindelijk kwam er in Wenen toch een akkoord uit de bus om de olieproductie volgend jaar te beperken tot zo’n 40,5 miljoen vaten per dag, of ongeveer 1,4 miljoen minder dan tot nog toe gepland. Het gaat om eerder besloten productiebeperkingen die worden verdergezet. Daarenboven zullen de Saudi’s hun productie nu al vrijwillig verlagen met nog eens een miljoen vaten per dag, kondigde de minister van Energie aan. Het is de kers op de taart, klonk het.
Riyad wil de dalende olieprijzen stabilisere tot ongeveer 80 dollar per vat, om zijn boekhouding op orde te hebben en de miljardeninvesteringen in de vernieuwing van zijn economie te betalen. Maar de Saudi’s en de andere Opec+-leden krijgen heel wat kritiek van westerse landen, omdat ze op die manier niet alleen de wereldeconomie kunnen raken, maar ook de sancties tegen Rusland ondermijnen. Want met een hogere olieprijs voelt Moskou de boycots minder.
Dat die spanningen alleen maar stijgen, werd op de top nogmaals duidelijk: journalisten van Reuters, Bloomberg en The Wall Street Journal werd zonder verklaring de toegang tot de bijeenkomst geweigerd. En dat voor het eerst sinds de Opec in 1960 het levenslicht zag.
