Na de overname van het bedrijf achter Aoste en Marcassou nadert Ter Beke de kaap van 1 miljard euro omzet. ‘De deal zal ook veel organische groei opleveren. We kunnen nu ook merken aanbieden én we halen vegetarische knowhow binnen.’
De essentie
- Ter Beke neemt concurrent Imperial Meat over.
- Dankzij de overname kan Ter Beke synergie boeken en haalt het merken als Aoste en Marcassou binnen.
- Ter Beke haalt nu bijna 1 miljard euro omzet, waar het al jaren van droomt.
Wachten op groen licht
Nog geen week is Piet Sanders CEO van de beursgenoteerde charcuteriemaker Ter Beke of hij kondigt groot nieuws aan. Het bedrijf neemt concurrent Imperial Meat Products over van de voedingsgroep Sigma. Het is alleen nog wachten op het groen licht van de concurrentiewaakhond.
Financiering
De overnameprijs houden beide bedrijven geheim. Hij staat ook nog niet vast. Als de mededingingsautoriteit groen licht geeft, wordt hij definitief vastgelegd op basis van de financiële toestand van het bedrijf op de dag van de overname.
Waarnemers schatten de overnameprijs op tientallen miljoenen euro’s. Hoe Ter Beke de overname zal financieren, is nog niet duidelijk. Eind juni had het bedrijf ruim 10 miljoen euro in kas.
Ter Beke – bekend van de Come a Casa-lasagnes – heeft zeker ruimte om schulden aan te gaan voor de overname. Vorig jaar kon het de schuldenlast al met 25 miljoen euro terugdringen tot net onder 100 miljoen euro. In de eerste jaarhelft zakte de nettoschuld met nog eens 8 miljoen euro. De leverage (de nettoschuld gedeeld door de brutobedrijfswinst) daalde tot 1,5.
Hefboom
Als de overname doorgaat, realiseert Ter Beke zijn ultieme droom: jaarlijks voor 1 miljard euro charcuterie en bereide maaltijden verkopen. Vorig jaar boekte Ter Beke 728 miljoen euro omzet. De overname van Imperial Meat voegt daar 270 miljoen euro aan toe.
Ook de winst zou toenemen. ‘Vanaf dag één’, zegt CEO Sanders. Imperial Meat boekte vorig jaar 6 miljoen euro brutobedrijfswinst (ebitda). Ter Beke zat aan 37,1 miljoen euro.
Ter Beke hoopt een hefboom te zetten op die winstcijfers. ‘Beide bedrijven zullen elkaar versterken’, zegt Sanders. ‘Dankzij de overname zullen we ook organisch groeien.’
Wellicht kan Ter Beke kosten besparen door dubbele kantoorfuncties te schrappen en door de fabrieken te herschikken. Het bedrijf laat niet in zijn kaarten kijken over hoe het via synergie op de kosten zal besparen. ‘Het is nog veel te vroeg om daarover uitspraken te doen, want de concurrentiewaakhond moet de deal nog goedkeuren’, zegt Sanders.
Nieuwe snacks
Daarnaast hoopt Ter Beke dankzij Imperial Meat beter in de smaak te vallen bij de supermarkten. Dat moet omzet- en winstgroei opleveren. Ter Beke verwacht veel van de merken die het overneemt. Het gaat vooral om Marcassou en Aoste, die erg bekend zijn. Van Marcassou wordt Ter Beke eigenaar. De naam Aoste mag het onder licentie gebruiken. Sigma blijft eigenaar van de merknaam, die het ook gebruikt buiten de Benelux. Hoelang de licentieovereenkomst duurt, is niet bekend.
‘Dankzij de overname kunnen we onze klanten (de supermarkten, red.) voortaan zowel huismerk- als merkproducten aanbieden’, zegt Sanders. Hij verwijst naar de afdeling bereide maaltijden, die goed is voor de helft van de omzet van Ter Beke. ‘Die produceert al jaren succesvol voor de huismerken, maar ook voor ons eigen merk Come a Casa. Hedendaagse consumenten kopen zowel merkproducten als huismerken. Supermarkten hechten belang aan hun huismerken, maar ze gaan ook op zoek naar sterke merken.’
Ook de vegetarische producten van Imperial zijn een troef, vindt Ter Beke. Sinds enkele jaren verkoopt Aoste plantaardige charcuterie, vleesburgers en smeersalades. ‘Dat is een sterkte, want het consumentengedrag verandert. Vooral jongeren zijn op zoek naar nieuwe producten, omdat ze minder vlees eten. Als ik het over nieuwe producten heb, gaat het ook over snacks voor onderweg of over tapas. Ook daar is Imperial marktleider.’
De vraag rijst hoe de mededingingsautoriteit denkt over de overname. Imperial Meat en Ter Beke zijn de grootste leveranciers van charcuterie in België. Er zijn nog andere spelers, zoals Willy Naessens en Charles (ex-Cock’s Vleeswaren), maar zij verkopen een kleiner assortiment dan Ter Beke.
‘Er is veel concurrentie in onze markt’, nuanceert Sanders. ‘Dat is te zien aan de relatief lage winstmarges. Behalve de Belgische spelers zijn ook veel buitenlandse groepen actief in België. In verschillende sectoren is al consolidatie (overnamegolven, red.) geweest. Ook nu zal dat de klanten ten goede komen.’
Ter Beke
- Omzet (2020): 714,4 miljoen euro.
- Brutobedrijfswinst: 37,1 miljoen euro.
- Nettoverlies: -2,5 miljoen euro.
- Eigenaar: beursgenoteerd, gecontroleerd door de oprichtersfamilie Coopman.
Familiebedrijf met amper familietelgen
In tien jaar heeft Ter Beke zijn omzet verdubbeld tot 1 miljard euro. De architect van de weg ernaartoe is Dirk Goeminne. Na een carrière bij de Nederlandse winkelketens WE Fashion, HEMA en V&D werd hij in 2013 CEO van Ter Beke. Hij versnelde het overnameparcours en nam in 2017 vier bedrijven over in Frankrijk, Nederland, het VK en Oost-Europa. Nadien werd hij voorzitter.
In die functie blijft hij de voortrekker van het bedrijf. In opdracht van de familie Coopman, die 65,00 % van het beursgenoteerde familiebedrijf controleert, zet hij de krijtlijnen uit. Onder zijn impuls begon Ter Beke te streven naar 1 miljard euro omzet.
De familie heeft geen uitvoerende rol meer bij het bedrijf. Met dierenarts Frank Coopman en landbouwingenieur Dominique Coopman zitten nog twee familietelgen in de bestuursraad. Zij spelen geen voortrekkersrol, zeggen ingewijden. Vooral de externe bestuurders – en zeker Goeminne – nemen het voortouw.
De inmiddels overleden oprichter Daniel Coopman en zijn vrouw Edith De Baedts maakten hun bedrijf klaar voor een toekomst met een minder grote sturende rol van de familie. Ze haalden onder andere sterke directie- en bestuursleden binnen die niet tot de familie behoorden. Desondanks was De Baedts – intussen een tachtiger – tot enkele jaren geleden nog erg actief. Nu houdt ze zich meer op de achtergrond.
