Slecht nieuws voor wie deze zomer naar de Verenigde Staten op reis vertrekt. De euro heeft, uitgedrukt in dollar, het laagste peil in 20 jaar bereikt. Wie dinsdag een euro verkocht, ontving daar 1,024 dollar voor, de laagste tegenwaarde sinds 2002. Dit jaar is de koers van de eenheidsmunt systematisch afgekalfd. In januari kreeg je nog 1,145 dollar voor een euro. In minder dan een half jaar is er ruim 10 % afgegaan.
Analisten zien pariteit in het verschiet liggen. Met die term wordt aangeduid dat een dollar en een euro exact evenveel waard zijn. In de loop van het jaar zou de koers verder kunnen wegzakken naar 0,95 dollar, schat de bank Nomura in. Die wijdde dinsdag een uitgebreide nota aan de vooruitzichten van de euro.
Erg opbeurend zijn die vooruitzichten niet. Er is weinig dat de waarde van de euro kan opkrikken. Integendeel eigenlijk. Om te beginnen is er de Duitse energiecrisis. In het ergste geval leidt die tot gedwongen productie-onderbrekingen in de industrie. Dat zou de handelsbalans van de eurozone aantasten, en dus de vraag naar euro’s. Ook de dreiging van een recessie speelt in het nadeel van de euro, al bestaat dat risico in de Verenigde Staten evenzeer. Maar nog belangrijker is de trage respons van de Europese Centrale Bank (ECB) op de snel stijgende inflatie. Terwijl de Amerikaanse centrale bank al driemaal de beleidsrente heeft verhoogd, moet de ECB de eerste verhoging nog doorvoeren. Die staat geagendeerd voor 21 juli, en het plan is om dan te beginnen met een voorzichtige renteverhoging van 0,25 procentpunt. Daarmee zou de rente in de eurozone nog altijd negatief zijn. Dat stimuleert beleggers niet bepaald om hun geld in euro-activa te steken.
Als de euro dit jaar pariteit met de dollar bereikt, zou dat geen primeur zijn. In 2000, niet lang na de creatie van de eenheidsmunt, gebeurde dat ook al eens. Daarna zakte de euro naar een dieptepunt van 0,82 dollar, om vervolgens in 2002 de grens van de pariteit in omgekeerde richting te doorbreken. Zes jaar later bereikte de euro het hoogste peil ooit: 1,579 dollar. ‘Historisch gezien zou 0,95 dollar dus niet eens zo heel spectaculair zijn’, meent Nomura.
Een goedkope euro is niet alleen voor Amerika-reizigers nadelig. Een veel belangrijker effect is dat geïmporteerde olie en gas relatief duurder worden, want de prijs daarvan wordt uitgedrukt in dollars. Dat kan de inflatie dus nog een extra opstoot geven. De ECB lijkt zichzelf dus in de voet te schieten: door de traagheid waarmee de rente omhooggaat, ondermijnt ze de koers van de euro en versterkt ze het inflatieprobleem dat ze geacht wordt te bestrijden. Maar tegelijk kan de bank ook niet al te driest te werk gaan, want dan dreigen landen met een grote schuldenlast meer rente te moeten betalen.
Er is één troost: niet alleen de euro verliest waarde tegenover de dollar. Dat geldt voor de meeste westerse valuta. De Noorse kroon verloor dinsdag terrein doordat een staking de gasproductie deels lamlegde. Het Britse pond en de Australische dollar zakten ook. En de Japanse yen staat op zijn laagste peil in bijna een kwarteeuw.
