Met een bedrag van 1,34 miljard euro trok de federale overheid vorig jaar meer geld dan ooit uit voor de leeflonen. In februari 2021 piekte het aantal leefloners op meer dan 160.000, om daarna weer te dalen.
Dat de coronacrisis ook een leeflooncrisis was, blijkt duidelijk uit een rapport van de Hoge Raad van Financiën. Daarin staat dat de toelage van de federale overheid aan de gemeenten om de leeflonen te betalen in absolute bedragen nog nooit zo hoog is geweest.
De federale overheid financiert, naargelang van het type, 60 tot 100 % van het leefloon. In 2021 ging het om een bedrag van 1,34 miljard euro. In 2020 was dat 1,26 miljard euro, in 2016 nog maar 873,9 miljoen euro.
In verhouding tot het bbp werd in 2021 wel ‘slechts’ 0,26 % besteed aan leeflonen tegenover 0,28 % in 2020. Die relatieve daling heeft te maken de economie die in 2021 veel meer groeide dan in 2020.
De constante stijging van de uitgaven loopt parallel met het aantal leefloners dat jaar na jaar toeneemt. Terwijl er in 2016 gemiddeld maandelijks 127.092 leefloners waren, was dat vorig jaar opgelopen tot een maandelijks gemiddelde van 155.208. Al werd er in februari 2021 een voorlopige piek bereikt: toen werd de grens van de 160.000 leefloners gesloopt. In maart 2022, het laatste cijfer dat de overheidsdienst Maatschappelijke Integratie heeft, was dat aantal opnieuw gedaald tot 152.683. Het blijft afwachten of die daling zich voortzet met de energiecrisis die nu woedt.
Niet alleen het aantal leefloners bepaalt overigens de toename van het bedrag dat naar de leeflonen gaat. De regering-De Croo besloot om die geldsom tussen 2021 en 2024 stapsgewijs op te trekken. Dat gebeurde een eerste keer in juli 2021. Bovendien wordt het leefloon geïndexeerd. Het bedraagt sinds 1 augustus 1.137,97 euro voor een alleenstaande en 1.537,9 euro voor een persoon met een gezin ten laste.
