Sinds vorige week hebben ook Belgische spelers toegang tot het vernieuwde Playstation Plus. Daarmee benadrukt ook Sony de toe­nemende populariteit van het game-abonnement.

Het onlineaanbod aan videogames is vandaag zo omvangrijk dat de ­games vaak gebundeld worden in een abonnement. Wie daarop in­tekent, kan zijn tanden in een on­gelimiteerd en gevarieerd buffet aan­ ­titels zetten. Bovendien wordt het banket periodiek aangevuld met nieuwigheden, zodat zelfs de grootste gulzigaard zijn honger steeds gestild ziet.

Drie formules

In de race richting die eerste ‘Netflix voor videogames’ koerste ­Microsoft al het hardst. Met hun vernieuwde abonnementen, een samenvloeiing van het bestaande Playstation Plus en Playstation Now, schakelt nu ook Sony enkele versnellingen hoger. Het belangrijkste doel van die stroomlijning is om de enorme kloof tussen het aantal gebruikers van de oude diensten – iets minder dan 50 miljoen voor PS Plus en 3 miljoen voor PS Now – te dichten. Anders ­gezegd: Sony lijkt een deel van de huidige Plus-abonnees richting een ­upgrade van hun abonnement te willen duwen. Voor wie dat niet ziet zitten, is er de Essential-formule. Daar blijft alles bij het oude, kun je ongestoord online multiplayer ­spelen en krijg je maandelijks een aantal nieuwe titels om te down­loaden.

Met de Extra-formule krijg je daarbovenop een catalogus aan downloadbare PS4- en PS5-games. In tegenstelling tot wat je zou verwachten, was het tot vorige week onduidelijk welke titels daarin zouden zitten, alsof er tot op de laatste seconde nog contracten moesten worden getekend. De aanloop naar de release was, mede door de ­wereldwijd gefaseerde uitrol, een rommeltje. We begrijpen nog altijd niet goed waarom, want de uiteindelijke selectie mag er absoluut zijn.

Naast een paar eigen grote ­producties (zoals sciencefictionknaller Returnal, de PS5-versies van samoeraispel Ghost of Tsushima en de post-apocalyptische koerierdienstsimulator Death stranding) vind je er ook recente blockbusters als Assassin’s creed Valhalla en Guardians of the galaxy. Verder een gevarieerd aanbod van onafhankelijke ontwikkelaars met onder ­andere pareltjes als Outer wilds, ­Celeste en Dead cells. Kortom: weinig kans dat je niets interessants ­tegenkomt.

Wie ten slotte hunkert naar nostalgie, krijgt met de Premium-formule toegang tot klassiekers uit de rijke Playstation-geschiedenis. Je kunt de meeste titels ook streamen (en zo op pc spelen) in plaats van ­alleen te downloaden. Wij waanden ons weer 12 jaar, gingen aan de slag met Ape escape en Syphon filter en constateerden dat we blij zijn dat videogames in 20 jaar flink zijn geëvolueerd. Leuk om je even oud te voelen, maar we zien onszelf geen uren aan een stuk worstelen met die voorhistorische besturing.

Eigen blockbusters (niet) eerst

Sony erkent het toenemende ­belang van het gameabonnement, maar niet ten koste van alles. Zo hoef je geen blockbusters van de ­interne studio’s daags na release op de service te verwachten – iets waar Microsoft graag mee uitpakt. Volgens Playstation-baas Jim Ryan is zoiets onhaalbaar zonder aan de uitzonderlijke kwaliteitseisen van de producties te raken. Een gedurfde uitspraak, die de studio’s stevig onder druk zet om enkel nog kritische en commerciële meesterwerken af te leveren. Verwacht wordt dat deze titels na verloop van tijd aan de catalogus worden toe­gevoegd.

De keuze is wél goed nieuws voor onafhankelijke ontwikkelaars en uitgevers, die vaak een beroep doen op de platformen om hun werk ­onder de aandacht van spelers te krijgen of een deel van de ontwikkelingskosten te dekken. Waar die vroeger vooral bij Microsoft moesten aankloppen, kunnen ze nu ­vaker bij Sony terecht. Ook voor makers van oudere, populaire titels kan dat lucratief worden. ­

Nadeel voor de speler: net als je favoriete tv-reeks die om de zoveel tijd naar een ander streaming­platform verhuist, is het niet ­ondenkbaar dat dit ook met games het geval zal zijn. Een abonnement is immers maar zo sterk als de titels die het aanbiedt.

Welk game- abonnement past het best bij jou?

APPLE ARCADE

Kort: de catalogus van Apple ­Arcade telt na 3 jaar meer dan 200 games. De selectie varieert van titels die je overgrootmoeder kan spelen (Solitaire), over ­mobiele klassiekers (Monument valley) tot artistieke obscuriteit (The collage atlas).

+ gevarieerd en kwalitatief ­aanbod

+ stuk goedkoper

+ bibliotheek wordt groter

– enkel op iOS / MacOS, updates niet altijd even frequent

NETFLIX

Kort: je kunt niet constant de Netflix van videogames willen worden zonder Netflix zelf wakker te schudden. Ondanks het eerder schuchtere aanbod, is er een duidelijke toekomstvisie. En wat het helemaal charmant maakt: het kost je als Netflix-abonnee geen cent.

+ inbegrepen in je Netflix-abonnement

+ kleine maar kwalitatieve ­selectie (tegen eind 2022 meer dan 50 titels)

– voorlopig alleen op smartphone/tablet

NINTENDO SWITCH ONLINE

Kort: Nintendo zou Nintendo niet zijn als ze het niet een klein beetje anders zouden doen. Nintendo Switch Online is er vooral voor fans van retrogames, zoals de 8-bit NES en 16-bit SNES. Met het Expansion Pack komen daar games voor Nintendo 64 en SEGA Genesis bij.

+ uitgebreid aanbod retrogames

+ stuk goedkoper

– geen titels recenter dan 2000

XBOX GAME PASS

Kort: het originele ‘all you can eat-buffet’: Microsoft heeft de portefeuille om aan een rotvaart nieuwe titels af te vuren en de ­infrastructuur om die naar ontelbaar veel spelers te brengen. De te kloppen partij.

+ alle blockbusters van Xbox Game Studios inbegrepen

+ rijk en gevarieerd aanbod

+ zowel op pc, console als smartphone/tablet/tv (via de Xbox Cloud Gaming)

– geen goedkopere jaar­abonnementen (alleen maandelijkse betalingen)

DE BONT, C. Games spelen zoals je tv-reeksen verslindt. De Standaard, 29 juni 2022, DS2 5.