Zet Colruyt een nieuwe trend of past het eerder in de eigenzinnige logica die het bedrijf al jaren hanteert? De supermarktketen uit Halle doet een beroep op de individuele spaarder om geld op te halen.
Colruyt komt met een groene bedrijfsobligatie waarvan de opbrengst dient voor investeringen zoals laadstations, waterstofprojecten of het verduurzamen van gebouwen. Het hoopt zo minstens 150 en maximaal 250 miljoen euro op te halen. Wie in de bedrijfsobligatie van Colruyt stapt, krijgt daar jaarlijks een nettorendement van 2,57 % op en ziet in 2028 – als Colruyt tegen dan tenminste niet in zware problemen zit – de inleg volledig terug.
Het is al van de jaren 90 geleden dat Colruyt een beroep deed op de obligatiemarkt. In het verleden volstond de cashflow uit de gewone bedrijfsvoering en bankfinanciering om avontuurlijke projecten te financieren, zoals het bouwen van windmolens op zee of het openen van allerlei nieuwe winkelformules. In totaal staat bij Colruyt zo’n 1,4 miljard euro aan bankschulden uit, waarvan 700 miljoen euro binnen het jaar vervalt. Voor een bedrijf als Colruyt lopen door de stijgende rente de kosten van die schulden op. En ook de inflatie speelt het bedrijf wat parten. De operationele winstmarge zakte tot een uiterst lage 2,3 %.
Niet dat een solide bedrijf als Colruyt door zijn bankier de wacht wordt aangezegd, maar de kans is groot dat het gesprek over de voorwaarden wat moeizamer loopt. ‘Waarom niet rechtstreeks een beroep doen op de spaarder in plaats van de omweg via een dure bank?’, lijkt Colruyt te redeneren. Hierdoor krijgt de spaarder een rendement dat meer dan dubbel zo hoog ligt als op een spaarboekje vandaag. Door de obligatie tot de vervaldag bij te houden, loop je ook niet het risico dat de obligatie minder waard wordt wanneer de marktrente verder stijgt (zoals vorig jaar gebeurde, wat obligatiehouders forse verliezen bezorgde).
Is de obligatie van Colruyt daardoor interessant? Als je kijkt naar de overzichtslijst van obligatiespecialist Goldwasser Exchange, dan is de brutorente van Colruyt van 3,83 % niet echt spectaculair. Een obligatie van autobouwer Renault die nog vier jaar loopt, brengt bijvoorbeeld 5,10 % bruto op. Chemiegroep Ineos biedt 6,50 %. Nadelen van beide obligaties is dat je minstens voor 100.000 euro moet instappen. Wie voor obligaties in dollar kiest, raakt makkelijk aan nog hogere rendementen. Sowieso is de verwachting dat de rente nog wat zal stijgen, waardoor er binnen enkele maanden wellicht nog interessantere obligaties op de markt komen.
In dezelfde sector als Colruyt biedt het Franse Carrefour een vergelijkbare 3,60 % rente voor een obligatie met dezelfde looptijd. Colruyt heeft wel een belangrijk nadeel tegenover de eerder genoemde bedrijven: het bezit geen kredietrating, terwijl de hoogte daarvan heel bepalend is om in te schatten of een obligatie interessant is of niet. Carrefour heeft bijvoorbeeld een BBB-rating, Renault zit een stap lager met BB. Het grote voordeel van de obligatie van Colruyt is wel dat je als spaarder voor een klein bedrag kunt instappen: 1 000 euro volstaat.
