Midden vorig jaar kreeg de Chinese gsm-maker Huawei een Amerikaans handelsverbod. Dat betekent onder meer dat het bedrijf geen software en diensten van Google meer op zijn telefoons mag zetten. Hoe erg worden die gemist? We zochten het uit met de gloednieuwe P40 Pro.
Voor de hardware en de technologie hoeft de P40 Pro zich nergens voor te schamen. Voor het apparaat heeft Huawei al zijn technisch kunnen uit de kast gehaald. Het heeft een prachtig groot OLED-scherm, een stevige batterij die razendsnel oplaadt en een van de allerbeste camerasystemen die u op een gsm kunt vinden. Zijn prijs, net geen 1.000 euro, is er dan ook naar.
Helaas is de hardware maar het halve verhaal. Want dat er geen Google-diensten op het apparaat draaien, is niet alleen een gemis. Het maakt het machientje vrijwel onverkoopbaar in het Westen, zelfs als u geen echte Google-adept bent.
De eerste grote barrière waar deze telefoon overheen moet, is dat er geen enkele Google-app op staat. Dus geen YouTube, geen Maps, geen Keep, geen Chrome en geen Google Pay, om er maar enkele te noemen. U kunt die ook niet achteraf downloaden, want de complete Google Play Store ontbreekt eveneens. Hebt u slimme speakers van Google in uw huis staan? Of beveiligingscamera’s van Google-dochter Nest? Helaas, ook die zult u niet kunnen instellen en bedienen. Staan uw contacten en agenda’s in de cloud bij Google? Dan worden ze niet gesynchroniseerd op de P40. Vergeet ook het streamen van muziek of filmpjes sturen naar een Chromecast.
Eigen downloadwinkel
Om dat gemis deels op te vangen, heeft Huawei een eigen downloadwinkel ontwikkeld, de Huawei App Gallery. Helaas: dat is voorlopig een zeer mager beestje. Chinese apps als TikTok, AliExpress en Alibaba zijn ruim vertegenwoordigd, net als hopen rommel-apps (scheetkussens, apps die je gsm in een spiegel veranderen en een oneindige lijst kompassen). Maar geen Spotify, geen Netflix, geen WhatsApp, geen Facebook en geen Instagram.
Snapchat is dan weer wel te downloaden, net als de chat- en bel-app Viber, gesteld dat u een van de weinigen bent die Viber nog gebruiken. De muziekstreamingdiensten Deezer en Tidal vonden we ook terug. Huawei lijkt wanhopig te zijn om zo snel mogelijk zo veel mogelijk apps in zijn winkel te krijgen, want zelfs programmaatjes die zich geen fluit aantrekken van het copyright worden toegelaten. Zie bijvoorbeeld de fake klonen van games als Mario Kart, Call of Duty en Grand Theft Auto.
Waze werkt wel
Van lokale apps zijn er ook maar een handvol te vinden: de VRT heeft zijn streamingdienst VRT.Nu en zijn nieuwsapp NWS voor Huawei geschikt gemaakt en ook Het Belang van Limburg, Gazet van Antwerpen en de telecomoperator BASE hebben hun programmaatjes in de App Gallery gegooid. Daarmee hebben we de belangrijkste ongeveer gehad. De Itsme-app staat er ook in, maar werkt niet. Winkels als Bol.com ontbreken, Amazon is er wel. De ‘app’ van Coolblue is geen echte app, maar een simpele link naar de website. Ja, zo kunnen wij het ook.
Nu beseffen ze bij Huawei ook wel dat ze het met de App Gallery voorlopig niet gaan redden. Wanneer u de P40 voor het eerst opstart, stelt die daarom voor om de apps van uw oude telefoon draadloos over te hevelen, via het programmaatje Phone Clone. Dat klinkt als een prima idee, maar er zitten wel een paar stevige addertjes onder het gras.
Ten eerste moet u natuurlijk al een oude telefoon hebben om er apps van over te kunnen zetten. Bovendien werden bij onze test niet alle apps meegenomen. Netflix, Tripadvisor en FlightRadar24 maakten om een of andere reden de oversteek niet. En daar houdt het niet op: de apps MyProximus en Recycle werkten niet correct en Owly, onze favoriete Twitter-cliënt, weigerde zelfs op te starten. De app van Waze, nochtans een Google-dochter, werkte bizar genoeg wel feilloos.
Er is trouwens nog een stevig probleem met die Phone Clone: als u op die manier apps installeert, worden ze niet automatisch geüpdatet. Telkens als er een nieuwe versie komt, zou u die dus manueel moeten overzetten. Om dat gemis op te vangen, zijn we ook even in een andere Android- downloadwinkel gaan shoppen, die van Amazon. Alleen is die niet veel beter dan die van Huawei. We vonden er bijvoorbeeld wel Microsoft Outlook, onze favoriete mail-app, maar net als Owly weigerde die op te starten. Dan maar het obscure BlueMail geprobeerd, want een mens moet zijn mail onderweg toch kunnen lezen. Die werkt, maar hier doet de pushdienst het dan weer niet. Dat wil zeggen dat mailtjes niet automatisch binnenlopen, maar telkens met de hand binnengehaald moeten worden als u de software opent.
Bank-apps gebruiken is op deze gsm trouwens ook een kwestie van mikken en hopen dat je raak schiet. De apps van Argenta en KBC (die we via Phone Clone binnenhaalden) werkten wel, die van BNP Paribas Fortis dan weer niet. Ook de betaal-app Payconiq weigerde alle dienst.
Play Services
Dat zoveel apps niet of krakkemikkig werkten, heeft een technische verklaring. Op de Huawei P40 ontbreekt niet alleen de Google Play Store, ook de Google Play Services draaien er niet op. Dat is een soort onderliggende softwarelaag die erop toeziet dat apps up-to-date blijven en met elkaar kunnen communiceren. Zo kunnen bepaalde apps, bijvoorbeeld die van Uber, gebruikmaken van Google Maps om je positie op een kaart weer te geven. Vaak wordt ook de beveiliging van apps via de Play Services geregeld. Dat is de reden waarom Netflix niet werkt op de P40. En zo zijn er nog een heleboel processen die Play Services achter de schermen regelt, waarvan de eindgebruiker meestal totaal geen weet heeft.
Om dat gemis op te vangen, heeft Huawei zijn eigen variant van Play Services gebouwd: Huawei Mobile Services. App-ontwikkelaars moeten er echter ook gebruik van willen maken. En daar wringt voorlopig het schoentje. Huawei wil hen aanmoedigen door hen een groter deel van het geld te laten houden als ze apps voor zijn store ontwikkelen, maar het is de vraag of ontwikkelaars die moeite willen doen voor één merk van smartphones. Ook al is dat dan tot nader order nog een van de grootste gsm-fabrikanten ter wereld.
En zo is deze Huawei P40 Pro eigenlijk een groot vat vol frustraties. Qua hardware is dit apparaat zonder twijfel een hoogvlieger, maar de software maakt het helemaal vleugellam. Zozeer zelfs dat we niemand in goed geweten kunnen aanraden om aan deze gsm, ondanks zijn kwaliteiten, 1.000 euro te spenderen. De regering van Donald Trump heeft deze Chinezen een stevige loer gedraaid.
De truc met de namen
De P40 is niet de eerste en waarschijnlijk ook niet de laatste Huawei-gsm die zonder Google door het leven moet. Ook de Mate 30, een model dat eerder dit jaar werd gelanceerd, is dat lot beschoren. Huawei probeert het verbod te omzeilen door oudere gsm-modellen van voor de sancties opnieuw uit te brengen met een andere naam en een licht gewijzigd ontwerp. De Huawei Nova 5T is bijvoorbeeld niets anders dan een oudere Mate 20.
