Argentinië is, nog maar eens, in een zware financiële storm verzeild geraakt. De Argentijnse overheid kampt met een schuldenberg die ze niet langer kan afbetalen. In een ultieme poging om het bankroet van het land af te wenden, stuurt de Argentijnse regering nu aan op een ingrijpende herschikking van in totaal 101 miljard dollar aan internationale schulden.
Het gaat om een drieluik. De voorziene terugbetaling, nog dit jaar, van 7 miljard dollar aan kortetermijnkredieten wordt opgeschort. Ook komen er ‘onderhandelingen’ om de looptijd van 50 miljard dollar aan schuldpapier te verlengen. Daarnaast moet het Internationaal Monetair Fonds (IMF) uitstel toekennen in de terugbetaling van 44 miljard dollar aan noodkredieten die het land recent van het IMF heeft gekregen.
De boodschap van Argentinië aan de wereld is duidelijk: we hebben (veel) meer tijd nodig om onze schulden af te betalen. Voor het IMF betekent het concreet dat de geplande terugbetaling van de noodkredieten niet, zoals gepland, in 2021 van start gaat.
Het is onduidelijk hoe de institutionele schuldeisers zullen reageren op het vermetele reddingsplan van de Argentijnse president Mauricio Macri (foto) en zijn nieuwe minister van Financiën, Hernán Lacunza. Een dergelijke, grootschalige schuldherschikking zal sowieso op veel weerstand botsen bij de internationale financiers – daar weten de Grieken alles van.
Bovendien zijn ze bij het IMF nog niet vergeten hoe datzelfde Argentinië in 2001-2002 schokgolven door het financiële systeem joeg door abrupt de afbetaling stop te zetten van 95 miljard dollar aan schuldpapier. Amper achttien jaar later presenteert het op één na grootste land van Zuid-Amerika zich opnieuw als wanbetaler.
Voor president Macri is het alles of niets. Loskomen van de wurggreep van de schuldenlast is zijn allerlaatste kans om herkozen te worden. De voortekenen zijn hem niet gunstig. Bij een recente voorverkiezing, half augustus, leed hij een pijnlijke nederlaag tegen de linkse kandidaat Alberto Fernández.
Die laatste heeft al felle kritiek geleverd op de budgettaire voorwaarden die het IMF vorig jaar aan Argentinië heeft opgelegd in ruil voor de miljarden aan noodhulp. Zo heeft de regering de subsidies voor gezinnen bij aankoop van brandstof moeten terugschroeven.
Beleggers en bankiers vrezen dat Fernández zal teruggrijpen naar de oude ‘recepten’ van zijn running mate, Cristina Fernández de Kirchner. De voormalige presidente voerde een links-populistisch beleid, met nationaliseringen, kapitaalcontroles en prijsbevriezingen.
Niets doen is geen optie. De Argentijnse economie zit in een recessie, de inflatie en werkloosheid zijn torenhoog, de aandelenbeurs is gekelderd en de Argentijnse munt, de peso, is in vrije val. Elke dag dat de peso aan waarde verliest, wordt de schuldenberg (in dollars) nog wat meer onbetaalbaar.
