China is de tweede grootste economie ter wereld, en verwacht wordt dat het land binnen tien jaar de grootste zal zijn. Volgend jaar zal China liefst 1,39 miljard consumenten tellen. En toch zit het nog niet in de top-vijf van de geprefereerde handelspartners.
Wat de Belgische export betreft, stond China in 2012 op de negende plaats in de ranglijst van de voornaamste klanten van België, zo stelt het Agentschap voor Buitenlandse Handel (ABH). De export naar China bedroeg toen 7,641 miljard euro. Tegelijk was China de zevende belangrijkste importeur in België, voor 13,573 miljard euro. In 2013 lagen de cijfers een tikje lager. Volgens Eurostat bedroeg de import 7,222 miljard euro, de export 13,002 miljard euro.
‘België is voor China niet zo belangrijk’, zegt Duncan Freeman van het Brussels Institute of Contempory China Studies aan de VUB. ‘Ons land en onze economie zijn nogal klein. Wat niet wil zeggen dat België irrelevant is, want de cijfers gaan wel in stijgende lijn. De Belgische export naar China is al drie keer groter dan een decennium geleden, en is inmiddels een pak groter dan die naar Japan. Buiten de EU zijn enkel de VS een groter exportland voor België.’
Groei
En die trend zal blijven doorzetten. Vandaag zijn er al heel wat Belgische bedrijven actief op de Chinese markt. Sommige als exporteur, andere als producent. Denk aan bekende namen zoals Solvay en Bekaert. ‘En het is onvermijdelijk dat dit aantal zal blijven toenemen’, zegt Freeman. ‘China is nu al de tweede economische macht, en zal blijven groeien.’
Maar qua investeringen in België blijft China nog achter. Eind 2011 kwam slechts 0,57 procent van de Chinese investeringen in de EU naar ons land, zo becijferde het Euro-China Center van de Antwerp Management School. Grote investeringen, zoals die van het Chinese Geely in de Gentse Volvo-fabriek – waaraan de Chinese president ook een bezoek zal brengen – zijn eerder zeldzaam.
Maar de Chinezen willen wel. ‘Chinese bedrijven willen in Europa investeren. En de Chinese overheid promoot dat ook’, zegt Freeman. Op die manier kunnen Chinese firma’s immers bekende Europese merknamen binnenhalen, zoals bij Volvo het geval was, of Europese technologie.
Iets wat ook voor Belgische bedrijven interessant zou kunnen zijn. ‘Zo’n Chinese partner of investeerder kan toegang bieden tot de Chinese markt’, zegt Freeman. En dat is een potentieel lucratieve markt, met een kapitaalkrachtige middenklasse die steeds groter wordt. En als dat Chinese geld intussen Europese bedrijven in moeilijkheden overeind houdt, is het een ‘win-win’. ‘Maar België moet wel duidelijk maken dat het open staat voor Chinese investeringen. De Chinezen hebben vaak de indruk dat hun investeringen in Europa niet echt welkom zijn.’
Centrum
Voor België kan het overigens niet moeilijk zijn om de Chinezen te overtuigen. De strategische ligging van ons land in Europa, de productieve, goed opgeleide werkkrachten, de internationale allure én de attractieve belastingregimes voor multinationals zijn volgens Freeman elementen die de Chinezen zeker kunnen waarderen. Het bezoek van de Chinese president is allicht het ideale moment om hen die boodschap over te brengen. Al moet daar ook iets tegenover staan. Voor Belgische bedrijven is het nog steeds moeilijk om in China actief te worden in sectoren als telecommunicatie of financiële diensten. ‘Daar moet België duidelijk maken dat vooruitgang voordelig zal zijn voor zowel de Belgische als de Chinese economie.’
De tijd dat China bekendstond voor zijn goedkope arbeid, ligt intussen in het verleden. De lonen stijgen, en ook prijzen van gronden gaan de hoogte in. ‘China is niet langer de low cost-optie’, zegt Freeman. En dat is voor Belgische ondernemingen een immense opportuniteit. ‘Terwijl de levenstandaard in China stijgt, wordt de afzetmarkt er groter.’
