Om de crisis en de sluipende armoede in te dijken, of op zijn minst waardig te overleven, nemen Grieken allerlei initiatieven. Zo is er de zogenaamde aardappelbeweging, een vorm van coöperatieve organisatie die landbouwproducten rechtstreeks van de boer naar de consument brengt en voor beide partijen een winsituatie oplevert. In de Kretenzische havenstad Chania bezochten we een ruilmarkt, waar mensen goederen en diensten aanschaffen met een alternatieve munteenheid. “Niemand wordt armer, iedereen wordt rijker, zonder geld”, luidt het motto van het ruilnetwerk.
Op het schoolplein staan plantjes, tweedehandskledij, zelfgebakken cake en huishoudtoestellen op banken die uit de klaslokalen zijn gesleept.
Het lijkt een rommelmarkt van dertien in een dozijn, maar dat is het niet. Niet alleen is hier slechts een fractie van de verhandelde waren en diensten te zien, er wordt bovendien niet met écht geld betaald.
Met pincode
Dat doen de leden van de ruilketen met ‘units’ op ‘punten’. Daarmee krijgen ze toegang tot goederen en diensten van andere leden, volgens het ruilprincipe. In de online shop kan elk lid, die een nummer en een pincode heeft, transacties doen. De ruilmarkt is een tweewekelijks gebeuren dat er vooral op is gericht het sociaal contact tussen de leden te stimuleren.
Demetri Oieopoulos startte het initiatief zes maanden geleden. Zijn ouders zijn in Chania geboren, zijn moeder zat op de school waar hij nu de ruilmarkt organiseert. Zijn ouders migreerden in de jaren vijftig naar Australië, hij volgde hen in de jaren zeventig maar kwam twee jaar geleden terug naar de geboortestad van zijn ouders.
Initiatiefnemer Demetri Oieopoulos: “We mogen het speelplein van de school gratis gebruiken, in ruil schilderden we de klaslokalen en gangen”.
Jij maakt een maaltijd voor mijn gezin klaar, ik geef je zoon in ruil enkele lessen wiskunde. We komen overeen hoeveel units we elkaar daarvoor verschuldigd zijn en betalen elkaar online. Of we besluiten dat beide diensten evenwaardig zijn en betalen niets
We hebben al contacten met gelijkaardige organisaties in Spanje en Oostenrijk. We tonen mensen dat ze een alternatieve, doeltreffende manier hebben om te overleven. We kunnen op een waardige manier breken met de afhankelijkheid van geld
Demetri Oieopoulos
“De markt is slechts één aspect van het Barter Exchange Network of Chania. We stellen ons tot doel in deze crisis mensen een kans op overleven te geven met een ruilsysteem dat hen toelaat zonder geld toegang te krijgen tot goederen en diensten. Daarbij maken we gebruik van units. Bijvoorbeeld: jij maakt een maaltijd voor mijn gezin klaar, ik geef je zoon in ruil enkele lessen wiskunde. We komen overeen hoeveel units we elkaar daarvoor verschuldigd zijn en betalen elkaar online. Of we besluiten dat beide diensten evenwaardig zijn en betalen niets. Zo biedt de school hier ons de ruimte, wij hebben in ruil de gangen en de klaslokalen geschilderd”.
Solidariteit en actieve deelname
“De meeste van mijn dagelijkse behoeften, waarvoor ik anders honderden euro zou nodig hebben, lenig ik via het netwerk. Wat er zoal in het aanbod zit qua diensten? Technologietraining, maaltijden bereiden, taallessen, klussen, mensen leren of helpen tuinieren, mensen helpen met hun verhuis, algemene en alternatieve geneeskunde, therapieën, psychologische bijstand, zelfs lessen oosterse gevechtstechnieken. Solidariteit is de sleutel en actieve deelname is de sterkte van dit ruilsysteem. Bovendien leren mensen binnen ons systeem ook hun talenten ontdekken, wat hun zelfbeeld ten goede komt”.
Eerlijk systeem
“Dit systeem omzeilt ook de macht van de banken. We hanteren een debietlimiet van 150 punten en een kredietlimiet van 250 punten. Het is een eerlijk systeem, en we hebben onder onze leden mensen van alle leeftijden en sociale klassen. Er zitten ingenieurs bij, advocaten ook. Die mensen doen het niet uit noodzaak, maar omdat ze willen bijdragen en dat niet via liefdadigheid willen doen maar volgens het principe van de solidariteit”.
Werken om te leven
Demetri is ervan overtuigd dat het systeem in heel Europa uitbreiding zal vinden. “We hebben al contacten met gelijkaardige organisaties in Spanje en Oostenrijk. We tonen mensen dat ze een alternatieve, doeltreffende manier hebben om te overleven. We kunnen op een waardige manier breken met de afhankelijkheid van geld. Ik kwam terug uit Australië naar Griekenland omdat ik hier een gemeenschapsdienst kan leveren, mensen helpen zonder aan een klok geketend te zijn en aan stress onderuit te gaan. We horen niet te leven om te werken, we horen te werken om te leven”.
Bron: De Morgen
