België zal meer dan de helft van zijn Kyotodoelstelling bereiken via de aankoop van ‘schone’ lucht. Dat staat in een nieuw dossier van 11.11.11, waarin het Federale en Vlaamse aankoopbeleid onderzocht werd. De federale regering kocht voor bijna 160 miljoen euro emissierechten aan, Vlaanderen bijna 40 miljoen euro. Goed voor 52 % van de nodige uitstootvermindering. Bij de aankopen kunnen ernstige vragen gesteld worden inzake duurzaamheid en klimaatwinst. Geld dat beter geïnvesteerd wordt in duurzame binnenlandse oplossingen, aldus 11.11.11: ‘België holt hiermee de Kyotodoelstelling uit.’

De Kyotodoelstelling 2008-2012 moet de wereldwijde stijging van broeikasgassen tegengaan. Industrielanden kwamen overeen om tussen 2008 en 2012 de uitstoot met gemiddeld 5,2 % te verminderen ten opzichte van 1990. Voor België betekent dit een reductie van 7,5 %.

Volgens berekening van 11.11.11 haalt ons land de doelstelling voor meer dan de helft via aankopen van CO2-projecten in het buitenland. De Federale regering spendeerde 158 miljoen euro, Vlaanderen 36 miljoen euro, maar moet nog een extra bedrag ophoesten om de doelstelling te halen. In totaal dus bijna 200 miljoen euro aan emissierechten, het grootste deel via projecten uit India en China. Met het bedrag kocht België tijdens de Kyotoperiode voor 52 % emissierechten aan in het buitenland. Dit gaat op zijn minst in tegen de geest van het Kyotoakkoord, maar staat vooral in contrast met herhaalde verklaringen van de Federale en de Vlaamse overheid dat interne maatregelen voorrang krijgen op de aankoop van schone lucht.

Naast de kwantiteit schort het aankoopbeleid ook op kwaliteit. Zo is er absoluut geen sprake van een gecoördineerd beleid en een eenduidig ‘kwaliteitslabel’. Zowel de federale overheid als de gewesten zijn los van elkaar koper op de internationale CO2-markt. Zonder onderlinge afstemming, zonder uitwisseling van expertise, zonder gelijke spelregels. Wat fout gaat wordt niet ter harte genomen.

Enkele voorbeelden:

• Een federale investering uit 2009 van 30 miljoen in Hongaarse projecten kreeg tonnen kritiek en liep zware vertraging op. Door de vertraging zullen de Hongaarse emissiereducties voornamelijk na 2012 plaatsvinden. Vlaanderen stapte bijna in hetzelfde systeem maar zag hiervan af na zware kritiek.
• Vlaanderen investeert 2 miljoen in een Chileens affakkelingsysteem. Een zeer vervuilende techniek die in veel landen illegaal is.
• Vlaanderen investeert 10 miljoen in de verwerking van overtollig gas uit een Siberisch gasveld. Gas dat anders afgefakkeld zou worden, maar als gebruik verboden werd door de Russische regering.

11.11.11 vraagt dringend een andere aanpak van zowel de Vlaamse als de federale verantwoordelijken. ‘Het Kyoto-akkoord wordt niet ernstig genomen’, vindt algemeen directeur Bogdan Vanden Berghe. ‘Waarom zijn deze miljoenen niet ingezet voor klimaatbeleid in eigen land? Dat heeft alleen maar voordelen. Het zorgt voor emissiereductie, verlaagt de energiekost en verdient zichzelf op enkele jaren terug.’

De beleidsmakers sluiten de ogen voor de realiteit, vindt 11.11.11. Het financiële en communautaire lijkt te primeren op de klimaatproblematiek. ‘Het is duidelijk dat de markt op dit ogenblik allesbehalve werkt. Terwijl het wel essentieel is dat we de CO2-uitstoot verminderen. Voor onszelf, voor de alsmaar zwaardere impact in ontwikkelingslanden’, aldus Vanden Berghe.

11.11.11 hoopt dan ook dat zowel de Vlaamse regering als de federale stappen nemen om het huidige beleid om te zetten in beslissingen die ook echt bijdragen aan een klimaatoplossing. Al dreigt er gevaar: vanaf 2013 start de tweede Kyotoperiode. Er is nu al een federaal voorstel om opnieuw voor 13,6 miljoen euro aan emissierechten te kopen. En ook Vlaanderen heeft plannen: zij schreven al een aanvraag uit voor 10 miljoen nieuwe emissierechten.

Emissierechten – Hoe België met schone lucht zijn Kyotodoelstelling afkocht. www.11.be, 2013-11-20. Geraadpleegd op 2013-11-20 via www.11.be