Na het Europese vrijhandelsakkoord met Canada is nu ook dat met Singapore rond. Opnieuw staat de fel gecontesteerde regeling voor internationale arbitrage in de tekst.
Anderhalve week voor zijn mandaat als Europees commissaris voor Handel er op zit, sloot Karel De Gucht (Open VLD) gisteren opnieuw een groot dossier af. Nadat hij vorige maand de onderhandelingen over een vrijhandelsverdrag met Canada had afgerond, deelde hij gisteren mee dat ook de gesprekken tussen de EU en Singapore rond zijn.
Het is het eerste vrijhandelsakkoord tussen de EU en een land uit Zuidoost-Azië . Zo’n 10.000 Europese bedrijven zijn in Singapore gevestigd. Ze gebruiken het land doorgaans als toegangspoort voor hun Aziatische activiteiten.
Vlaamse ondernemingen zagen in tien jaar tijd hun uitvoer naar Singapore bijna verdubbelen, leren cijfers van Flanders Investment & Trade (FIT). Chemie- en farmabedrijven zijn goed voor bijna een derde van de export. FIT ziet daarnaast vooral nog kansen voor Vlaamse voedingsbedrijven, milieutechnologie, ICT, machinebouw en bouwondernemingen.
Maar net als bij het handelsakkoord met Canada stonden die sectoren niet centraal in de discussie, wel de afspraken over hoe conflicten over het verdrag worden beslecht. In de teksten is opnieuw bepaald dat zoiets niet gebeurt door de nationale rechtbanken, maar door internationale arbitrage.
Sinds over die arbitrage ook wordt onderhandeld in de handelsgesprekken tussen de EU en de VS is er een felle en emotionele discussie over losgebarsten. Tegenstanders beweren dat die doorgaans door zakenadvocaten bevolkte arbitragerechtbanken een gunst zijn aan multinationals die de sociale en ecologische regels willen aanvallen. Ze halen bijvoorbeeld aan hoe Philip Morris schadevergoeding eiste van de Australische regering, toen die beslist had dat op sigarettenverpakkingen gruwelijke foto’s van longkankerpatiënten moesten staan.
Het argument van de voorstanders is dat de overheid evenmin te vertrouwen is. De EU onderhandelt over een investeringsverdrag met China. Wat als de Chinese overheid die buitenlandse investeerders plots onteigent? Zullen die dan voor een rechtbank in Peking hun gelijk halen? Maar ook in Europa heeft het gerecht niet altijd een goede reputatie.
De discussie ligt extra moeilijk omdat aanvankelijk niemand problemen maakte over de arbitrage. De 28 regeringen van de EU gaven De Gucht de opdracht het principe in de verdragen in te schrijven en hij deed dat. ‘We doen echt niets verdachts’, aldus De Gucht. De regeling over arbitrage gewoon schrappen? ‘Mijn persoonlijke mening is dat zoiets voor onze onderhandelingspositie een ramp zou betekenen’, zei De Gucht gisteren.