U houdt best de prijs van tomaten in de gaten. Promoties liggen in het verschiet. Op veilingen worden immers bodemprijzen genoteerd.
Belgische tomaten worden momenteel op de grootste groenteveiling van ons land – Belorta in Sint-Katelijne-Waver – verkocht tegen bodemprijzen. Gisteren geraakte de veilingklok niet boven 0,20 euro per kilogram. En meer dan eens werd afgeklokt op amper 0,12 euro. Dat is amper een eurocent boven de absolute bodemprijs – 0,11 euro – waartegen nog tomaten verkocht kunnen worden. Ter vergelijking, momenteel betaal je in de supermarkt nog makkelijk 0,79 euro of meer per kilo. Bij Belorta is alvast te horen dat de supermarktketens gehoor hebben gegeven aan de oproep om de komende dagen tomaten tegen gunstprijzen aan te bieden.
De lage tomatenprijs heeft alles te maken met het feit dat niet enkel in België maar ook in buurlanden Nederland en Frankrijk de tomatenoogst aan het pieken is.
De Pooter hoopt alvast dat dit overaanbod geen lang leven beschoren is. ‘Met de huidige veilingprijzen geraken de telers immers niet meer uit de kosten.’ Dat Belorta niettemin mee aan de kar gaat trekken om de tomaten toch nog verkocht te krijgen, komt omdat het wil vermijden dat de tomaten onverkocht blijven.
Het heeft wel afspraken waarbij onverkochte hoeveelheden gratis worden weggegeven aan voedselbanken. Maar als ook de voedselbanken het overschot niet volledig kunnen opnemen, dan zit er niets anders meer op dan het tomatenoverschot te gebruiken als groenbemesting.
De top van Belorta gaat ervan uit dat het de komende weken niet zover zal moeten komen. Het zeer warme weer is alvast een bondgenoot. Hoe warmer en droger het weer, hoe sterker het rijpen van de tomaten wordt afgeremd, verklaart hij.
In stilte hoopt de veiling dat een deel van de huidige Belgische tomatenoogst richting Centraal-Europa zal gaan. Belgische tomaten zijn normaal te duur voor export naar landen zoals Roemenië. De ervaring heeft geleerd dat bij zeer lage prijzen de Belgische tomaten ook betaalbaar worden voor de Roemeense consument.
Bron: De Standaard
