De sociale partners, werkgevers en werknemers, zijn de voorbije weken uit de loopgraven geklommen. Ze staan op een zucht van een eerste deelakkoord in het kader van hun tweejaarlijkse sociaal overleg. Concreet gaat het om afspraken over de verdeling van de enveloppes die gereserveerd zijn om de sociale uitkeringen welvaartsvast te maken en om de loonlasten voor de werkgevers te verlagen. Dat betekent bijvoorbeeld dat de pensioenen de komende twee jaar met 1,25 procent zullen stijgen boven op de index, en dat de werkgevers hun forfaitaire aftrek per werknemer per kwartaal zien stijgen van 400 naar circa 440 euro.

De verdeling van de enveloppes komt er op vraag van de regering. Die heeft de sociale partners tot half januari de tijd gegeven om zelf met een voorstel over de verdeling op de proppen te komen.

Vakbonden en werkgevers zitten ook op dezelfde golflengte om iets te doen aan de laagste lonen en de gewaarborgde minimumlonen voor jongeren. Een deel van het geld dat beschikbaar is voor loonlastenverlaging, dient om de laagste lonen een iets grotere werkbonus – een korting op de persoonlijke bijdragen voor de sociale zekerheid – te geven. Ten slotte is er eensgezindheid om ook jongeren van minder dan 21 jaar het gewaarborgd minimumloon (1.501 euro bruto per maand) te geven. Vandaag kunnen werkgevers nog gebruik maken van een leeftijdskorting.

De afspraken, die mogelijk deze week gefinaliseerd worden, zijn het resultaat van een onorthodoxe onderhandelingsronde. Er werd serieus afgeweken van het klassieke pad waarbij de toplui van de werkgevers en de vakbonden – de zogenaamde groep van Tien – zelf de koppen bijeensteken. Ze lieten de onderhandelingen deze keer over aan hun naaste medewerkers of ‘sherpa’s’, en stuurden zelf de gesprekken aan vanuit de coulissen.. Die aanpak heeft gerendeerd.

Bron: De Standaard