De kans is groot dat u deze week nog snel de tank van uw auto hebt gevuld voor de nieuwe stijging van de benzine- en dieselprijzen. Want met deze nieuwe prijsstijging komen stilaan weer de recordniveaus van eerder dit jaar in zicht. De dieselprijs steeg 2,6 eurocent per liter en staat daarmee op 2 eurocent van zijn recordpeil. Benzine werd 4 eurocent duurder. Met stookolie is het niet beter gesteld: daarvoor moet u intussen 0,9132 euro per liter betalen. Begin juni was dat 0,8326 euro.
Het is ongetwijfeld een schrale troost als u ergens te lande in een tankstation foetert op het prijskaartje van uw brandstofslurpende vierwieler, maar eigenlijk slaat momenteel alles tegen. Aan de economische vooruitzichten ligt het niet. Die zijn zeker niet zo rooskleurig dat ze een forse stijging van de olievraag en dus ook van een prijsstijging zouden verklaren. En toch is de voorbije weken de prijs van een vat ruwe olie uit de Noordzee (de zogenoemde Brent-olie) fors gestegen. Nadat de olieprijs in maart gepiekt had tot meer dan 125 dollar, was die eind juni al gezakt tot onder de 90 dollar. Momenteel flirt de olieprijs weer met 110 dollar. Ziedaar de verklaring voor de opeenvolgende prijsstijgingen aan de pomp. Maar wat stuwt de olieprijs zo hoog? De onrust in Syrië speelt al niet in het voordeel van de olieprijs. ‘Maar dat is niet nieuw. Bovendien is het land een kleine producent die de markt niet kan ontwrichten’, zegt Johan Braem, energiespecialist van Econopolis. ‘Belangrijker is de productie van de vier grootste olievelden in de Noordzee die terugloopt omdat de velden verouderd zijn en er nu ook onderhoudswerken aan de gang zijn. Dat veroorzaakt krapte op de markt. Ook in de Verenigde Staten zijn de olievoorraden licht gedaald’, zegt Braem.
Embargo
En het aanbod zat al krap. Want het is geen toeval dat de olieprijs sinds begin juli in de lift zit. Sindsdien geldt er een Europees embargo op de invoer van Iraanse olie. Het land produceert meer dan 2 miljoen vaten per dag, waarvan zowat de helft richting Europa vloeide. Als zo’n aanzienlijke bron opdroogt, heeft dat echt wel een impact. Zowat gelijktijdig met het embargo begon de olieprijs aan een nieuwe klim na een daling van drie maanden.
Die daling was fors geweest en de olieprijs daalde met meer dan een kwart. Maar aan de pomp bleef de daling veel beperkter. Dat komt omdat het grootste gedeelte van de prijs aan de pomp bestaat uit belastingen. De accijnzen vormen een vast bedrag waardoor een daling (net zoals een stijging) van de maximumprijs veel minder fors is. Het verklaart ook waarom de stookolieprijs verhoudingsgewijs sterker stijgt. Stookolie wordt minder zwaar belast en is dus gevoeliger voor schommelingen op de oliemarkt. Bovendien is de euro de voorbije maanden verder afgezwakt tegenover de dollar, wat de impact van goedkopere olie afzwakt. Want olieproducten noteren in dollar, waardoor we bij een zwakkere euro meer moeten betalen voor eenzelfde hoeveelheid brandstof.
Voor wie kilometers vreet of nog stookolie moet inslaan voor de winter is Johan Braem niet optimistisch. ‘Op korte termijn zie ik geen elementen die wijzen op een daling van de olieprijs. De opheffing van het embargo op Iraanse olie is zeker nog niet voor morgen. Ook de tegenvallende maisoogst kan de olieprijs nog onder druk zetten.’
Weer
Want ook het weer zit niet mee voor wie verslaafd is aan het zwarte goud. De Verenigde Staten hebben er de warmste en droogste maand ooit opzitten waardoor de oogst er volledig is mislukt – net zoals in andere delen van de wereld. Dat zal u in september al merken wanneer de broodprijs stijgt. En vreemd genoeg kan dat een effect hebben op de olieprijs. Want die gewassen worden ook gebruikt voor de productie van bio-ethanol, een alternatief voor olie. Als de productie van bio-ethanol achterblijft, stijgt de vraag naar olie. Het is een effect dat pas na de oogst zal doorsijpelen.
Bron: Netto
