Een lange lucratieve vlucht eindigt altijd hard

De beurzen hebben er een slechte week opzitten, meegesleurd door de bankaandelen. Hoe moet het verder?

De mooie beurswinsten van ­begin dit jaar zijn weg. Maar vooral de illusie dat de centraal bankiers erin zouden slagen de ­inflatie te verslaan zonder brokken te ­maken, is verdwenen.

De Europese beurzen kenden een van hun zwakste weekprestaties in een half jaar tijd, meegesleurd door de kelderende bankaandelen. Wall Street kwam beter weg. De beurs voor groeitechbedrijven, Nasdaq, won de voorbije week zelfs 4,40 %.

Dat verschil valt te verklaren door de beweging van de meeste cruciale prijs op de financiële marken: de langetermijnrente. In nauwelijks veertien dagen viel de rente op Amerikaans staatsobligaties ­terug van 4 % naar 3,40 %.

De referentie voor Europa, de Duitse tienjaarsrente, zakte van 2,7% naar 2,1% (zie grafiek). De verse renteverhoging van de ECB remde de val van de langetermijnrente niet af.

Als beleggers vrezen dat er een recessie aankomt, gaan ze graag schuilen in overheidsobligaties met lange looptijden. Die extra vraag stuwt de koersen van de ­obligaties hoger en de rente dus lager. Dat spoort ook met de (nieuwe) inflatieverwachtingen: die dalen als de economie gaat krimpen.

Sommige beursstrategen en economen waarschuwden de voorbije maanden wel dat het tot een jaar kan duren vooraleer renteverhogingen een remmend effect hebben op de economie. Maar de beurskoersen gingen dit jaar verrassend sterk van start en vielen niet terug. Dan beginnen beleggers te geloven dat de klimmende koersen hen een (nog) niet verteld verhaal willen duidelijk maken. De ‘leer’ van de koersen, technische analyse genoemd, kan soms aangeven waar de koersen verder naartoe gaan, maar evengoed kan het beleggers misleiden. Wat het echt is, weet je pas zeker achteraf.

Technische analyses baseren zich vooral op koerspatronen uit het verleden. De essentie is dat een koerstrend zich doorzet, tot hij duidelijk gebroken wordt.

Sinds de grote financiële crisis van ­bijna 15 jaar geleden zijn beleggers het gewoon dat elke dip in de stijgende koerstrend een koopkans is, want daarna gaan de aandelen toch weer hoger.

Het jongste voorbeeld: vlak na de ­coronacrash tekenden de aandelen­beurzen voor een van de sterkste herstelrally’s ooit. De bliksemstart van dit jaar was dus wellicht een ­pavloviaanse reactie, gebaseerd op de ­reflexen van vijftien jaar hausse.

Wat is er vandaag fundamenteel ­anders dan in het voorbije anderhalve ­decennium? Het niveau en de richting van de rente. Zelfs al daalt de lange­termijnrente nu even, na de lucratieve ­glijvlucht, zullen we zacht of hard landen. En de centraal bankiers kunnen even geen duwtje meer geven, integendeel.

REYNS, J. Een lange lucratieve vlucht eindigt altijd hard. De Standaard, 18 maart 2023, 39.
E-mail Print kopieer
Copyright © 2024 Pelckmans maakt een deel uit van Pelckmans uitgevers
mens en samenleving logo