Terwijl de ene na de andere zelfstandige bakker de deuren sluit, opent Bakkerij Aernoudt binnenkort winkel 34 en 35. ‘Er vallen gaten en wij vullen die. Maar het is niet dat alles hier vanzelf gaat. Wij zien ook af van de energie- en grondstoffenprijzen’, zegt de grootste bakker van Vlaanderen.Bakkerij Aernoudt is een begrip in Oost-Vlaanderen. Maar het had evengoed Bakkerij De Corte kunnen zijn. Voor Luc De Corte begon het avontuur in 1993, toen hij de bakkerij van de familie Aernoudt in de buurt van het Gentse universitair ziekenhuis overnam. ‘Ik was een twintiger, met een bakkersdiploma, wat ervaring bij andere bakkers en vooral liefde voor het vak’, zegt hij. ‘Bakkerij Aernoudt was toen gewoon die ene vestiging. Ze had een goede reputatie en we hebben de naam behouden. Ik had er geen behoefte aan mijn naam boven de voordeur te zetten.’
Vandaag telt Aernoudt 33 vestigingen. ‘Nee, het is geen klein bakkerijtje meer. Niet dat ik in het begin een plan had om zo groot te worden, maar dat gebeurt gaandeweg. En voor hetzelfde geld was het allemaal op niets uitgedraaid.’
Meer pech kon hij als beginnende ondernemer niet hebben. De straat werd opengegooid voor werken van Aquafin, de winkel werd moeilijk bereikbaar en klanten haakten af. ‘Een half jaar zou dat duren. Het is twee jaar geworden. Het water stond ons aan de lippen. Had het nog wat langer geduurd, dan was van bakkerij Aernoudt geen sprake meer geweest. Maar we hebben het overleefd.’
Een tweede winkel opende in Destelbergen, en meer volgden. ‘Zo is het beetje bij beetje gegroeid’, zegt Carolien De Sutter, de businesspartner van De Corte. Zij draaide in de beginjaren tijdens het weekend mee in de winkels en werd in 1998 de administratieve rechterhand van De Corte. Vandaag staat er CEO op hun beider visitekaartjes. De Sutter doet de dagelijkse opvolging van de business en stuurt een team van 200 werknemers aan, aangevuld met 300 studenten en flexi-jobbers in het weekend. De Corte is meer bezig met nieuwe panden.
Groeien
Die expansie gaat maar door. ‘We hebben nooit geld uitgekeerd, maar altijd alle winst geïnvesteerd’, zegt De Corte. De eigen centen werd de voorbije jaren nog aangevuld met kapitaalinjecties van twee Vlaamse investeringsfondsen.
Het aantal winkels verdubbelde in zes jaar. Winkel nummer 33 is onlangs geopend in de buurt van het station Gent Sint-Pieters, in een pand van een bakker die er na meerdere decennia de brui aan gaf. ‘Het wordt almaar moeilijker voor zelfstandige bakkers’, zegt De Corte. Sinds hij ermee begon, is ongeveer een op de drie warme bakkers in Vlaanderen gestopt. Dat zijn er meer dan 1.000. ‘De reden? Nachtwerk. Weekendwerk. Dat schrikt af, waardoor opvolging vinden bij jongeren niet evident is.
Concurrentie
En de supermarkten knijpen veel bakkers dood met hun lage prijzen en 1+1- acties. Brood is een lokmiddel voor hen. Zij kunnen het zich permitteren weinig of niets te verdienen op hun brood of croissants, maar voor een bakker is dat de corebusiness. De energiecrisis en de enorme stijging van de grondstoffenprijzen zijn voor velen de maat te veel nu. Ze zijn op het punt gekomen dat ze zich afvragen of het sop nog de kool waard is. Dat versnelt nu. Er vallen gaten in de markt, en wij vullen die.’
Locatie
Nummer 34 en 35 van Aernoudt staan al in de steigers in Baarle en Overmere. In december openen ze de deuren in de panden van een voormalige superette en een tearoom. ‘We krijgen elke week mails met voorstellen van bakkers of vastgoedkantoren. We happen niet altijd toe. De locatie moet kloppen, in een dorpskern of op invalswegen, met parkeergelegenheid. Het pand moet groot genoeg zijn, om eventueel ook als tearoom in te richten. En het moet natuurlijk dicht genoeg bij de bakkerij in Gentbrugge liggen.’
Daar ligt de kern van het bedrijf. Daar staan verspreid over een oppervlakte van 4.000 vierkante meter een batterij deegkuipen, kneedrobots, weegbunkers, opbolmachines, rijskamers, ovens, crèmevullingapparaten, diepvriescellen. 75 bakkers en patissiers maken er dagelijks 10.000 à 12.000 broden, 12.000 stokbroden en pistolets, 12.000 à 15.000 koffiekoeken en nog eens een paar duizend taarten, eclairs, rijsttaarten en ander lekkers. ‘Elke dag opnieuw’, zegt De Sutter. ‘De dagploeg doet de voorbereidingen, de nachtploeg bakt en werkt alles af. Taartbodems worden overdag gemaakt en gaan de diepvries in. De nachtploeg haalt ze uit en werkt ze af met crème, fruit en een chocolaatje van Aernoudt.’ Tussen 4 en 6.30 uur ’s morgens – voor de spits – rijden twaalf vrachtwagens uit om alle winkels te beleveren. ‘Mensen zien ons misschien als een industriële bakkerijketen, maar wat we doen, is nog altijd hetzelfde als wat ik in 1993 in die eerste winkel deed. We maken alles zelf, en nog veel met de hand. De crème en de rozijnen van een lange suisse leggen onze mensen nog altijd manueel op het deegvel. Dat wordt dan toegeplooid. Alleen doen we alles nu met veel meer handjes.’
Schaalvoordeel
Dat schaalvoordeel speelt niet alleen in de productie, maar ook in de winkels. Die zijn anders dan zelfstandige bakkers zeven dagen op zeven open. ‘En onze werknemers moeten niet elk weekend fulltime werken. Door onze omvang kunnen we met een rotatiesysteem de balans tussen werk en privé beter bewaren. Dat maakt het eenvoudiger om mensen aan te trekken.’
Bakkerij Aernoudt haalde het voorbije boekjaar – afgesloten eind september – 28 miljoen euro omzet. Dat is bijna 10 % meer dan het jaar ervoor, onder meer dankzij nieuwe winkelopeningen. ‘Ook de bestaande winkels doen het goed en groeien. Maar het is niet dat alles hier vanzelf gaat. We moeten ons soms ook in bochten wringen.’
Ondanks de groei plafonneerde de nettowinst op 400.000 euro. ‘De 2,5 miljoen euro extra omzet zien we niet in de winst. We zien ook af van de dure energie en grondstoffen’, zegt De Sutter, waarna een opsomming van de kostenexplosie volgt. Energiekosten maal vier, naar 800.000 euro. ‘En gelukkig hebben we de voorbije twee jaar geïnvesteerd in zonnepanelen en nieuwe ovens. Die zijn 20 procent zuiniger. Dat heeft ons 2 miljoen euro gekost, maar we zijn er nu wel tevreden mee. Het energieverbruik veel verminderen is hier niet mogelijk. We hebben alle ovens en koelinstallaties nodig. We kunnen niet zomaar iets afkoppelen.’
Kosten
Maar de dure energie is niet eens de grootste zorg. ‘De extra kosten komen van alle kanten.’ Te beginnen met automatische indexering van de loonlasten, goed voor 40 % van de totale kosten. ‘Voor de bedienden is er in kleine stapjes al 10 procent bijgekomen. In januari volgen de arbeiders met 10 procent in één keer. Dat weegt. En dan nog de grondstoffenkosten: bloem plus 25 procent, taartdozen en broodzakken plus 30 procent, en ga zo maar door.’
Alle bakkers zien zich genoodzaakt de prijzen te verhogen. In de toonbank en het broodrek valt het meteen op. Een wit boerenbrood van 800 gram kost bij Aernoudt nu 2,80 euro. Een meergranenbrood 3,25 euro. Een notenbrood zelfs 4,30 euro. Een chocoladekoek of ronde suisse 1,50 euro. Een eclair 2,50 euro.
‘We hebben de prijzen dit jaar al met gemiddeld 9 % verhoogd. We kunnen niet anders, en het zou nog 5 procent meer moeten zijn. Maar dat is delicaat. We bieden goede kwaliteit, maar zitten niet in het luxesegment dat ongevoelig is voor prijzen. We willen de consument niet naar supermarktbrood duwen.’
‘Het vervolg? Nog tien winkels en een drietal jaar kunnen we verder vanuit de bakkerij in Gentbrugge. Dan zitten we hier aan onze limiet en moeten we uitkijken naar een tweede site in een andere regio of provincie.’ ProfielBakkerijAernoudt De grootste bakker in Oost-Vlaanderen. In de centrale bakkerij in Gentbrugge worden dagelijks 10.000 à 12.000 broden gebakken, 12.000 stokbroden en pistolets, 12.000 à 15.000 koffiekoeken en nog eens een paar duizend taarten en eclairs.
In cijfers
- Opgericht: in 1993.
- Omzet: 28 miljoen euro vorig boekjaar (aflopend in september).
- Nettowinst: 400.000 euro.
- Vestigingen: 33. Werknemers: 200 vaste, aangevuld met 300 studenten en flexi-jobbers in het weekend.
- Eigenaars: Vlaamse investeringsfondsen hebben sinds vorig jaar de meerderheid. De rest zit bij oprichter Luc De Corte en Carolien De Sutter.
