Heel wat Belgen zullen in 2024 goedkoop op het internet kunnen. Maar de maatregel oogst ook kritiek.
Wie geen toegang heeft tot het internet is maatschappelijk uitgesloten. Dat vindt telecomminister Petra De Sutter (Groen), die daarom het sociaal telecomtarief hervormt. Vanaf 2024 kan je daarmee internettoegang krijgen voor maximum 19 euro per maand. Daarvoor krijg je een snelheid van minstens 30 megabit per seconde en een downloadvolume van 150 gigabyte. De Sutter sloot daarover een akkoord met de operatoren. Er wordt geen belastinggeld voor uitgetrokken.
Vandaag zouden 200.000 Belgen die er recht op hebben gebruikmaken van het sociaal tarief, terwijl er meer dan een half miljoen voor in aanmerking komen. ‘Ik wil erop toezien dat veel minder mensen hun recht op hulp mislopen’, zegt De Sutter.
Daarom zal wie in aanmerking komt een brief in de bus krijgen, waarmee hij zijn abonnement kan laten omzetten. De doelgroep zijn dezelfde mensen die ook al jaren recht hebben op een sociaal tarief voor gas en elektriciteit – dus niet het recent uitgebreide doelpubliek van dat sociale energietarief. Wie bovenop internet ook digitale televisie wil, zal een pack voor 40 euro kunnen krijgen, terwijl dat normaal zo’n 60 euro kost.
De 19 euro voor internet is een maximumtarief. Operatoren zijn vrij om nog scherpere tarieven te hanteren. Telenet doet dat al. De operator biedt internet aan voor 5 euro per maand (2 mbps, 50 gb) en 10 euro per maand (30 mbps, 150 gb). Maar dat werkt op basis van een 4G-verbinding, terwijl het sociale telecomtarief over een vaste verbinding gaat. Om dat aanbod te krijgen, moeten Telenet-klanten een voucher van een sociale organisatie, zoals een OCMW, kunnen voorleggen. ‘Via onze wetgeving is de doelgroep veel uitgebreider’, pareert het kabinet van De Sutter. ‘En iedereen wordt verwittigd.’
Werkloosheidsval
Critici menen dat het sociale tarief bijdraagt tot de werkloosheidsval. ‘Als inactiviteit steeds meer voordelen en sociale tarieven oplevert, waarom zouden mensen dan nog op zoek gaan naar een job?’ vroeg econoom Peter De Keyzer zich af op Twitter.
‘Daar valt zeker iets voor te zeggen’, reageert Ive Marx, hoogleraar sociaal-economische wetenschappen (UAntwerpen). Hij hekelt hoe tegenwoordig in hoog tempo sociale tarieven op elkaar worden gestapeld — na het sociale energietarief nu dus het sociale telecomtarief — zonder te kijken naar wie het echt nodig heeft. ‘Hoe meer sociale voordelen er verbonden zijn aan een statuut als leefloner, hoe meer drempels je opwerpt naar werk’, zegt hij.
Toch geeft dit geval hem wel een dubbel gevoel. ‘Mensen hebben immers internet nodig om vacatures of begeleiding bij de VDAB te zoeken. Daar valt wel een case voor te maken.’ Toch moet men volgens Marx ‘eerst kijken bij wie de steun terechtkomt, en wat dat doet met het gedrag van mensen. In plaats van die steun maar en stoemelings uit te breiden.’
