De forse daling van de grondstoffenprijzen maakt het moeilijker de lage inflatie op te krikken. Maar als je genoeg geld bijdrukt, krijg je altijd inflatie, zegt Peter Praet, de hoofdeconoom van de Europese Centrale Bank.
Het weekblad Knack legde Praet zeven kritische vragen voor die Geert Noels van Econopolis wil stellen aan ECB-voorzitter Mario Draghi. Noels publiceerde die vragen in december in een opiniestuk in De Tijd.
Noels is sceptisch over het onconventionele beleid van de Europese Centrale Bank (ECB) die de rente heeft doen dalen naar een historisch dieptepunt. ‘U en uw hoofdeconoom zeggen dat de onorthodoxe politiek resultaat heeft. Hoe meet u dat succes? De inflatieverwachtingen zijn niet gewijzigd.’
Praet onderstreept dat de ECB klaarstaat om alle maatregelen te treffen die nodig zijn om de inflatie te doen stijgen naar 2,00 %. Die doelstelling is nog niet in zicht. Eurostat meldde gisteren dat de inflatie in december stabiliseerde op 0,20 %. Dat is een tegenvaller, want economen hadden 0,30 % inflatie voorspeld.
De aanhoudend lage inflatie kan de ECB onder druk zetten extra stimuli te lanceren. Praet sluit die niet uit. ‘Zeker tot maart 2017 zullen we de drukpers laten draaien. Indien nodig nog langer.’
Maar Praet signaleert net als Draghi dat de inflatie zo snel mogelijk moet stijgen naar de doelstelling. ‘We moeten opletten dat we door het opschuiven van die horizon de geloofwaardigheid van de ECB niet in het gedrang brengen.’
Het soepele geldbeleid heeft onbedoelde gevolgen, erkent Praet. ‘In sommige landen bestaat het risico dat de vastgoedprijzen of sommige financiële markten te snel of kunstmatig stijgen. Maar als de ECB een ander beleid zou voeren, zouden de financiële bekommernissen nog groter zijn, want dan zou de economie er slechter voor staan.’
Praet betwist dat de ECB een slecht rapport verdient. ‘Als de ECB haar maatregelen niet had genomen, zaten we in een depressie. Dat zou veel erger zijn dan wat we vandaag meemaken en erger dan wat we het voorbije decennium meemaakten. Zonder de monetaire politiek van de jongste jaren, waren we zeker in een diepe recessie beland. Misschien was de eurozone zelfs uit elkaar gespat. Dat zou een catastrofe zijn geweest.’
Er is volgens Praet geen alternatief voor het huidige beleid van de ECB. ‘Er is maar één plan, er is geen plan B.’